Depresja

Depresja jest długotrwałym stanem smutku. Bywa reakcją na przygnębiające wydarzenia lub objawem choroby depresyjnej. Depresja poporodowa która dotyka niektóre kobiety po urodzeniu dziecka cechuje się stanami od łagodnego smutku, niepokoju i obaw o dziecko do ciężkich stanów lękowych z tendencjami samobójczymi i dzieciobójczymi. Depresja ma wiele odmian, może mieć różnorodną intensywność i objawy. Najlżejszą formą są zaburzenia depresyjne, które następują w wyniku przykrych zdarzeń np. śmierci bliskiej osoby lub utraty kogoś kochanego, mogą one samoistnie ustąpić wraz z upływem czasu. Najcięższą formą jest depresja psychotyczna, która jest skutkiem postępujących zmian chorobowych. Choroba charakteryzuje się omamami, lękami i urojeniami, które utrudniają kontakty nawet z najbliższymi osobami. Depresja jest poważną chorobą której nie można lekceważyć ponieważ wymaga leczenia. Leczenie farmakologiczne połączone ze wsparciem psychoterapeutycznym lekarza i osób z najbliższego otoczenia może doprowadzić do poprawy stanu zdrowia pacjenta. Trudności jakie niesie ze sobą diagnozowanie i leczenie chorych na depresję nie powinno zniechęcać do podejmowania niezbędnych działań terapeutycznych.

Objawy

Chorobowa postać depresji cechuje się poczuciem beznadziejności i nieproporcjonalnymi do przyczyny reakcjami: smutkiem, przygnębieniem, lękiem.
Depresja powoduje spowolnienie czynności ruchowych, zaburza koncentrację, obniża poczucie własnej wartości. Depresja może grozić podejmowaniem prób samobójczych.

Leczenie

Sposób leczenia depresji uzależniony jest od przebiegu choroby i czynników ją wywołujących.
Medycyna konwencjonalna wykorzystuje psychoterapię, farmakoterapię oraz leczenie elektrowstrząsami (metoda ta wymaga hospitalizacji).